Kwinkslag
Mijn linkerhand beschrijft m’n binnenkant,
Ik zit in een trans, althans het begin ervan
Laat me beginnen dan met inktzwarte
zinnen
Maar pin me er niet op vast de teksten worden steeds lichter
Soms bekijk het slinks of laat ik het links liggen
Is het fabel of zal er in de kabel een kink zitten
Niks is minder waar zolang ik de klink vind
Maak ik deuren open naar nieuwe windrichtingen
Neurotransmitters maken een nieuwe verbinding
Met verbeeldingskracht kijk ik er naar met een kwinkslag
laat ik het links liggen dan verdrink ik
zowat in die shit want
M’n hoofd zit vol is snel gevuld als een kinderhand
Een soort van blinde man met Dovemansoren
Boze tongen bezweren de grote jongen
Eeuwig zonde dat hij zijn plafond nooit heeft gevonden
Vliegensvlug vlieg ik filosofisch verder
ben een taalvirtuoos met een filantropische instelling
Als ik baal van mezelf dan breng ik mezelf in stelling
Haal ik de trekker over en vernietig elke kwelling
In scene gezet zie ik de projecties op m’n netvlies
de mise en scene perfect, de flow
technisch
Een hoop hectiek, wat wordt de tactiek
Verlam ik of kom ik vlammend in actie
al m’n verlangens omarm ik
zittend met mijn kont op de verwarming
Met alles wat ik zeg zorg ik voor verwarring
Gasten zijn flabbergasted als ik als een vlinderbom
binnenkom
Noem me een flikflooiende flierefluiter als ik de bloemen buiten
zet terwijl ik pierewaai en de poes aai
Ik voel me zo klein als een Bonsai
Soms zit ik bekneld en stel ik m’n vragen aan m’n Sensai
Ik zeg: Het liefst zie ik mezelf als een herder
die niet te redden schapen weet te
redden
Maar dan moet wel zin hebben…. AAAAH
M’n creatieve geest valt amper te kanaliseren
Ik kan het analyseren, ik kan er van leren,
’t valt te proberen
Maar zodra ik anticipeer is de helft alweer veranderd
en bleek verandering de enige constante…
Kwinkslag: “Je komt er ook met een goedlopende filantropische instelling”